Oblicz jaki obszar zajmuje dorzecze dziesięciu najdłuższych rzek świata. i średnią roczną opadów atmosferycznych, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Wyliczone wartości powinny być zapisane Oblicz jaki dług w dolarach przypadał na jednego mieszkańca danego kraju. 2. przedstawiający głębokość największych jezior Sąsiadował z pustyniami Kara-Kum i Kyzył-Kum. Jezioro zasilały rzeki Amu-daria i Syr-daria. Już w latach 30. XX wieku władze radzieckie zdecydowały, że wody tych dwóch rzek zostaną wykorzystane do nawadniania ogromnych plantacji bawełny założonych na terenach socjalistycznych republik Kazachstanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu. Jezioro ma powierzchnię około 68 800 km², a jego brzegi dzielą Tanzania, Uganda i Kenia. Jezioro Wiktorii jest zasilane przez kilka rzek, w tym rzekę Kagera, która wpływa do jeziora z Rwandy na zachodzie. Kagera jest najdłuższą rzeką wpływającą do Jeziora Wiktorii i stanowi jego główne źródło wody. Podaj nazwę zaznaczonej na mapie rzeki (pamiętaj aby podawać nazwę odnoszącą się do całości odcinka; UWAGA: w skład rzek wliczono czasem odcinki źródliskowe rzek) Podaj nazwę zaznaczonej na mapie rzeki (pamiętaj aby podawać nazwę odnoszącą się do całości odcinka; UWAGA: w skład rzek wlic zon o czasem odcinki źródliskowe Start studying Europa rzeki i jeziora. Learn vocabulary, terms, and more with flashcards, games, and other study tools. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. W celu ułatwienia użytkownikom korzystanie z naszego serwisu wykorzystujemy pliki cookies. Poprzez korzystanie z naszej witryny wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookies na twoim komputerze / urządzeniu. Możesz zmienić ustawienia plików cookies w opcjach swojej przeglądarki internetowej. 0 0 Koszyk Przedmiot usunięty Powrót Wprowadzenie »» Mata POLITYCZNA MAPA ŚWIATA + RZEKI I JEZIORA Pełna specyfikacja POLITYCZNA MAPA ŚWIATA + RZEKI I JEZIORA - 135 X 80 CM Podczas pracy z tym materiałem dzieci mogą wykonać szereg zajęć, zarówno plastycznych, sensorycznych oraz edukacyjnych m. in. takich jak: wyklejanie ciastoliną na powierzchni maty konkretnych zagadnień tematycznych: największych pasm górskich, pustyń, powierzchni leśnych, rzek, wulkanów, enklaw występowania danego gatunku zajęcia sensoryczne: układanie na mapie masy solnej, trawy, liści, kwiatów, piasku, kamieni, błota... zaznaczanie położenia miast i państw tworzenie własnej legendy i notatek do mapy, do których można zawsze zajrzeć i powtórzyć aktywność aktywności z flagami porównywanie położenia poszczególnych krajów badania statystyczne (przemysł, zaludnienie, waluty świata, zaznaczanie państw z niedoborem wody) podejmowanie przeróżnych projektów badawczych dotyczących konkretnych miejsc planowane tras podróży (przyklejanie włóczki, zaznaczanie konkretnych miast) wszelka praca z figurkami zwierząt, symbolami narodowymi, potrawami, miejscami, kartami trójdzielnymi, zdjęciami, schematami MWQ5NjI2M Powierzchniowymi wodami stojącymi, które nie są jednocześnie morzami, są jeziora. Mają nie tylko duże znaczenie krajobrazowe i biologiczne, ale coraz częściej wykorzystuje się je w gospodarce. Spis tematów (kliknij, aby przejść do wyboru tematów) Hydrosfera IV Jeziora na Ziemi Dział hydrologii zajmujący się jeziorami to limnologia. Jeziorem nazywamy naturalny lub sztucznie utworzony zbiornik (zagłębienie terenu zwane także misą jeziora) – wypełnione wodą. Tym co odróżnia jeziora od mórz jest brak połączenia i wymiany wód z Wszechoceanem (czy to bezpośrednio czy z pośrednictwem innego morza). Niektóre bardzo duże jeziora (np. Morza Martwe, Morza Aralskie, Morze Kaspijskie) nazywamy morzami, choć w rzeczywistości są one jeziorami. Liczba jezior na świecie mierzona jest w milionach, a ich łączna powierzchnia to około 2,5 mln km², co stanowi 1,7% powierzchni lądów. Rozmieszczenie jezior jest nierównomierne, ponieważ czas ich życia jest przeważnie krótki. Jeziora występują na wszystkich kontynentach, nawet na Antarktydzie (niezamarznięte). Szczególna koncentracja jezior dotyczy obszarów oddziaływania lądolodów i lodowców górskich. Stąd w północnej Europie, północnej Azji i północnej Ameryce Północnej występują liczne zbiorniki tego typu, podobnie w południowej części Ameryki Południowej (Patagonia). Obszar zasobny w jeziora (i rozmaite formy terenu) związane z ostatnim zlodowaceniem nazywamy pojezierzem. Najwięcej (60% wszystkich) jezior znajduje się w Kanadzie. Ciekawym, a nieznanym powszechnie faktem jest, że jeziora istnieją krótko. W wyniku pojawiania się w nich życia, stopniowo zarastają i zanikają. 1. Typy genetyczne jezior Najważniejszą klasyfikacją jezior, jest ich podział ze względu na sposób powstania (pochodzenie misy jeziora). Źródło: Opracowanie własne, grafiki: @1536453579693/An-aerial-photograph-of-Lake-Bosumtwi-from-the-s Źródło: Opracowanie własne, grafiki: @1458163049280/Elevation-map-of-East-Africa-with-bathymetries-of-Lake- Źródło: Opracowanie własne, grafiki: @1536500095160/Bathymetric-map-of-Lago-Albano-showing-core-locations Źródło: Opracowanie własne, grafiki: Źródło: Opracowanie własne, grafiki: Źródło: Opracowanie własne, grafiki: @1473688035474/Bathymetry-of-the-Prosce-lake-left-and-the-Kozjak-la Źródło: Opracowanie własne, grafiki: Źródło: Opracowanie własne, grafiki: Źródło: Opracowanie własne, grafiki: Innymi, mniej istotnymi typami są: Eoliczne (wydmowe) – niewielkie i płytkie, powstają w w zagłębieniu między wydmami śródlądowymi po wywianiu materiału skalnego np. Teke w Kazachstanie. Bagienne – niewielkie, powstają w zagłębieniu o utrudnionym odpływie, silnie zarastające, zwykle tak małe, że nienazwane. Osuwiskowe – niewielkie o zróżnicowanym kształcie i głębokości, powstają po odcięciu doliny przez obrywy lub osuwiska skalne np. Jeziorka Duszatyńskie w Polsce. Maary – podtyp jezior wulkanicznych powstały w lejkowatym zagłębieniu po dawnym wulkanie eksplozywnym otoczonym przez wał tufowy np. Laach Mar w Niemczech. Biogeniczne – powstają w skutek zatamowania biegu rzeki przez tamę zbudowaną przez bobry, są niewielkie płytkie i mają zróżnicowany kształt, z reguły nie mają nazw. Lagunowe – podobne do przybrzeżnych, ale mają co najmniej tymczasowe połączenia z morzami, płytkie przybrzeżne zbiorniki najczęściej równoległe do brzegu np. Lagoa dos Patos w Brazylii. Limanowe – w przeciwieństwie do lagunowych i przybrzeżnych, często ustawione są poprzecznie do linii brzegowej. Limanem jest zbiornik odcinka ujściowego cieku, któremu piaszczysty wał odciął lub poważnie ograniczył ujście do morza. Np. Tiligulski Liman. Podlodowcowe – szczególny typ jezior występujący na obszarach polarnych, głównie na Antarktydzie, głęboko pod powierzchnią lądolodu. Mimo ujemnych temperatur są to jeziora niezamarzające, ze względu na wysokie ciśnienie. Np. Wostok na Antarktydzie. Antropogeniczne – jezioro sztucznie stworzone przez człowieka, jeziora tego typu cechuje olbrzymie zróżnicowanie. Może mieć charakter zbiornika zaporowego z wybudowaną tamą, sztucznie wykopanego zbiornika retencyjnego lub wypełnienia wodą dawnego terenu pokopalnianego. Zbiorniki zaporowe mają najbardziej nieregularny kształt i wypełniają koryto rzeki. Dobrymi przykładami są: Mead na rzece Kolorado (Zapora Hoovera), jezioro Nasera na Nilu, Kariba na Zambezi czy Jezioro Solińskie na Sanie. Zbiorniki retencyjne w zależności od sposobu ich utworzenia, mają mniej lub bardziej regularny charakter (mogą wykorzystywać naturalne lub sztuczne zagłębienia terenu). Zbiorniki zaporowe i retencyjne cechują też duże wahania wysokości poziomu wody. Zbiorniki pokopalniane najczęściej mają czworokątny lub kolisty kształt oraz są względnie głębokie. Wiele znanych, dużych jeziorach jest w istocie jeziorami poligenetycznymi tzn. takimi, które mają co najmniej dwa główne czynniki, które wpłynęły na ukształtowanie ich misy. Są to np: Jezioro (Morze) Kaspijskie – reliktowo-tektoniczne Bajkał – tektoniczno-reliktowe Czad – tektoniczno-eoliczne Michigan, Huron, Erie, Górne i inne jeziora systemu Wielkich Jezior oraz sąsiadujące jeziora Ameryki Północnej – tektoniczno-polodowcowe Morskie Oko – polodowcowe typu cyrkowo (karowo)-morenowego Maracaibo – tektoniczno-lagunowe, w rzeczywistości zatoka morska Titicaca – tektoniczno-reliktowe 2. Inne podziały jezior Istnieje szereg innych niż według typu genetycznego, podziałów jezior ze względu na różne czynniki. 1) Podział jezior ze względu na zasilanie Jeziora stałe – wypełnione wodą przez cały rok Jeziora okresowe – wypełnione wodą przez część roku np. w porze deszczowej Jeziora epizodyczne – niezwykle rzadkie, pojawiające się tylko po gwałtownych opadach 2) Podział jezior ze względu na ruch wody Jeziora ze względu na ruch wody Źródło: Opracowanie własne – Dominika Szymczak Jeziora odpływowe – są źródłami rzek – nic do nich nie wpływa, ale wypływają z nich cieki wodne. Jeziora przepływowe – z jednej strony wpływają do nich cieki (zasilanie jeziora), a z drugiej cieki z nich wypływają. Jeziora bezodpływowe – to jezioro z którego nie wypływa żaden ciek, ale mogą (lecz nie muszą) wpływać do niego cieki i zasilać je (taki podtyp czasami nazywa się jeziorem dopływowym). 3) Podział jezior ze względu na zasolenie Jeziora słodkie – całkowicie pozbawione zasolenia (<0,5 g/l soli) – większość jezior na Ziemi, zwłaszcza z dala od linii brzegowej. Jeziora słonawe – jeziora o niewielkim zasoleniu (zwykle do kilku promili) – należą do nich min. niektóre jeziora przybrzeżne, limanowe i lagunowe. Jeziora słone – cechują się dużym zasoleniem, sięgającym kilkudziesięciu promili – co odpowiada poziomu zasolenia mórz i oceanów. Są to najczęściej zbiorniki reliktowe będące w przeszłości częścią dużych mórz, ale też niektóre jeziora przybrzeżne, lagunowe i limanowe. 4) Podział jezior ze względu na rozwój życia biologicznego Jeziora oligotroficzne – to początkowy etap życia jeziora, który cechuje zbiorniki pozbawione lub ubogie w substancje odżywcze. Najczęściej zimne i dobrze natlenione. Kolor wody jest zbliżony do niebieskiego. Życie w jeziorze ubogie. W przeszłości większość jezior, obecnie głównie zbiorniki wysokogórskie. Doskonałym przykładem jeziora oligotroficznego jest jezioro cyrkowe (np. Zadni Staw Polski) Źródło: Jezioro eutroficzne – środkowy etap życia jeziora, który cechuje zbiorniki o dużej zawartości substancji odżywczych. Umożliwia to rozwój glonów i roślin wodnych. Są znacznie mniej przezroczyste i mają zielony lub żółto-zielony kolor. Przy dnie brak tlenu. Jezioro tętni życiem. Większość jezior, zwłaszcza w Polsce. Jeziorami eutroficznymi jest większość jezior nizin (np. Jezioro Olbrachta) Źródło: Jeziora dystroficzne – końcowy etap życia jeziora, który cechuje zbiorniki silnie zakwaszone i niemal pozbawione tlenu. Są płytkie i szybo zarastają otaczającą roślinnością, ale fauna wymiera. Woda ma kolor brązowy. Jeziora obszarów leśnych. Jeziora w stanie zaniku i częściowo zarośnięte to jeziora dystroficzne (np. Kilmore Lake w Irlandii) Źródło: Proces rozwoju wzrostu żyzności jeziora i rozwoju życia biologicznego w jeziorze nazywamy eutrofizacją. Do tego procesu silnie przyczynia się także człowiek, zanieczyszczając środowisko nawozami sztucznymi oraz odpadami. 5) Podział jezior ze względu na temperaturę wody Schemat stratyfikacji termicznej jezior Źródło: Opracowanie własne – Julia Babś. Stratyfikacja termiczna prosta (anotermia) – temperatura wody jest najwyższa u lustra jeziora (warstwa najcieplejsza – epilimnion), a wraz z głębokością spada (metalimnion – warstwa gwałtownego spadku temperatury), by przy dnie osiągnąć stałą temperaturę (hipolimnion – warstwa o stałej temperaturze 4-6°C). Obejmuje jeziora strefy umiarkowanej latem oraz przez cały rok jeziora subtropikalne (podzwrotnikowe) i tropikalne (międzyzwrotnikowe). Stratyfikacja termiczna odwrócona (katotermia) – tafla lustra jeziora zamarza, a bezpośrednio pod lodem temperatura jest najniższa (nieznacznie powyżej 0°C). Wraz z głębokością temperatura rośnie do 4-6°C i jest stała przy dnie. Obejmuje jeziora strefy umiarkowanej zimą oraz przez cały rok jeziora polarne (obszary górskie i podbiegunowe). Stratyfikacja termiczna wyrównana (homotermia) – cała woda w zbiorniku ma podobną temperaturę (4-6°C), a wody z dna i przypowierzchniowe mieszają się ze sobą. Taka sytuacja występuje dwukrotnie w ciągu roku: wiosną oraz jesienią i dotyczy wyłącznie jezior strefy umiarkowanej. 3. Funkcje jezior Niektóre zbiorniki zostały zaadoptowane przez człowieka do pełnienia różnych funkcji. Wykorzystuje się w ten sposób zbiorniki naturalne, a także tworzy w określonych celach zbiorniki sztuczne. Jeziora retencyjne (przeciwpowodziowe) – stanowią tymczasowy magazyn dla nadmiaru wody w rzece i mają zapobiegać powodzi. Mogą być zarówno zbiornikami zaporowymi (tama), jak i sztucznie wykopanymi zbiornikami w okolicach rzek. Wykonując odpowiednie prace ziemne, można do tej funkcji dostosować także naturalnie występujące przy rzekach jeziora. Często po utworzeniu jeziora retencyjnego, wykorzystuje się je także w innych celach. Jeziora energetyczne – służą do produkcji energii elektrycznej. Mogą to być zbiorniki wykorzystywane do chłodzenia reaktorów elektrowni lub też generować prąd bezpośrednio np. wykorzystując spadek terenu między dwoma zbiornikami (elektrownia szczytowo-pompowa), albo z użyciem tamy na rzece (zbiorniki zaporowe). Jezioro Solińskie na rzece San jest jednocześnie największym w Polsce zbiornikiem retencyjnym (zaporowym) i jeziorem energetycznym (elektrownia wodna przepływowa) Źródło: Jeziora transportowe – służą do żeglugi śródlądowej, często stanowią także fragmenty kanałów łączących ze sobą rzeki. Jeziora rekreacyjne – zbiorniki wykorzystywane dla rozwoju sportów wodnych i turystyki oraz wykorzystywane jako kąpieliska. Jezioro Zegrzyńskie pod Warszawą, pierwotnie wybudowane jako zbiornik retencyjny i do celów transportowych, jednak obecnie pełni niemal wyłącznie funkcje rekreacyjne dla mieszkańców Stolicy. zapewnia też część wody dla aglomeracji Warszawy Źródło: Stawy hodowlane – zbiorniki wykorzystywane do sztucznej hodowli ryb i ewentualnie innych organizmów wodnych (akwakultura). Jeziora zaopatrujące w wodę (sanitarne) – stanowią źródło wody do celów pitnych i sanitarnych dla pobliskiej ludności. Jeziora wykorzystywane przemysłowo i rolniczo – zbiorniki, z których woda pozyskiwana jest do produkcji wyrobów przemysłowych (np. napojów, leków) oraz nawadniania pól i pojenia zwierząt gospodarczych. 4. Obszary podmokłe Oprócz jezior na Ziemi występują także obszary gruntów o silnym uwilgotnieniu. Typowe bagno cechuje się dużym uwilgotnieniem i grząskim gruntem. Może być niebezpieczne. Źródło: Bagno – obszar o trwałym uwilgotnieniu (obszar podmokły), porośnięty roślinnością. Obejmują relatywnie duże obszary, bo aż 6% powierzchni lądów. W Polsce pod pojęciem bagna rozumie się wszystkie obszary podmokłe. Mokradło – typ bagna, w którym uwilgotnienie jest zmienne i nie powstaje torf. Torfowisko – typ bagna o silnym i stałym uwilgotnieniu z procesem glebotwórczym prowadzącym do powstawania torfu. Torfowiska dzielą się na wysokie – zasilane opadami atmosferycznymi oraz niskie – zasilane wodami podziemnymi oraz wodami rzeki i jezior otaczających. Trzęsawisko – bagno występujące jako wierzchnia warstwa na płytkim, zarastającym jeziorze przy jego linii brzegowej, mająca charakter unoszącego się na wodzie „kożucha”. Regiony, miasta, wsie na mapie Litwy Abele – miasto na Litwie. 1,3 tys mieszkańców. Aleksota – lewobrzeżna dzielnica administracyjna Kowna, położona na południowy zachód od Śródmieścia, na lewym brzegu Jesi, obejmuje Aleksotę, Fredę, Koźliszki, Marwiankę, pełni funkcje mieszkaniowe. Na Aleksocie znajduje się II fort Twierdzy Kowno. W Aleksocie powstał też pierwszy kowieński most podczas przeprawy wojsk napoelońskich w 1812 r. Obecny most aleksocki (Witolda Kiejstutowicza) został zbudowany w 1930 r. W 1861 r. Alojzów – miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie kupiszeckim, nad Piwesą. Liczy 427 mieszkańców (2003). Andrzejewo – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim, w rejonie kłajpedzkim. Liczy 718 mieszkańców (2001). W 1780 Andrzej Racewicz wzniósł tutaj drewniany kościół pw. św. Andrzeja. Antokol (lit. Antakalnio seniūnija, Antakalnis) – lewobrzeżna dzielnica administracyjna Wilna. Na Antokolu znajduje się kościół św. Piotra i Pawła i pałac Sapiehów. W 1812 stoczono bitwę na Antokolu. Przypisy Barzdy - miasteczko na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki, położone ok. 7 km na północ od Pilwiszek, siedziba starostwa Barzdy. Zlokalizowane przy drodze Pilwiszki-Szaki nad rzeką Miluppą. Znajduje się tu poczta, kościół parafialny, cmentarz, biblioteka i ośrodek kultury. Bazyliany lub Podubiś Bazyliański – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim, w rejon szawelskim. Liczy 475 mieszkańców (2001). Bejsagoła – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim, w rejonie radziwiliskim, 31 km na północ od Kiejdan. Miasteczko liczy 2 548 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Bejsagoła. Znajduje się tu kościół parafialny, szkoła, poczta, stacja kolejowa i pałac w stylu romantycznym otoczony parkiem. Herb miejski nadał Bejsagole Stanisław August Poniatowski w 1791. Betygoła - miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim w rejonie rosieńskim, na zachód od Rosieni. Miasteczko liczy 559 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Betygoła. Znajduje się tu kościół, szkoła, poczta, pomnik Witolda i muzeum. W pobliżu miasteczka grodzisko. Od 2003 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej Bezdany - miasteczko na Litwie na północny wschód od Wilna w rejonie wileńskim, siedziba gminy Bezdany. 26 września 1908 niedaleko miejscowości grupa bojowa Polskiej Partii Socjalistycznej pod dowództwem Józefa Piłsudskiego przeprowadziła brawurowy napad na rosyjski pociąg. 15px Osobny artykuł: Akcja pod Bezdanami. Liczba mieszkańców: 315, 308, 445, 750, 678, 1 971, 835 Bolniki – miasteczko na Litwie, położone w okręgu uciańskim w rejonie malackim, siedziba starostwa Bolniki, 17 km na południowy zachód od Owanty, 470 mieszkańców (2001). Znajduje się tu kościół katolicki z pocz. XX wieku, szkoła podstawowa, poczta, ambulatorium i biblioteka. Bopty – miasteczko na Litwie, nad Niewiażą, w okręgu kowieńskim, w rejonie kowieńskim, siedziba starostwa Bopty, kościół, szkoła, urząd pocztowy. Miejscowość w roku 2001 liczyła 1715 mieszkańców. Przypisy Botoki – miasteczko na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie tauroskim, 19 km na północny wschód od Taurogów, 380 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Botoki. Litewski pomnik urbanistyki. Znajduje się tu kościół parafialny katolicki i luterański, szkoła oraz poczta. 2 km od miasteczka położona jest stacja kolejowa, a przez miasto przebiega droga Taurogi-Skaudwile. Grodzisko w Botokach o rozmiarach 40 × 22 metry i wysokości wałów 8-9 metrów datowane jest na koniec XIII wieku. Butrymańce - miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Olita, położone ok. 21 km na północny wschód od Olity, siedziba starostwa. Znajduje się tu poczta, szkoła, siedziba parafii i kościół. Miasteczko jest zabytkiem urbanistyki - zachowany został radialny układ urbanistyczny. W XIV/XV wieku książę litewski Witold osadził tu Tatarów, od 1720 miasteczko. Miejscowość rozwijała się dzięki handlowi i swojemu położeniu na trakcie z Wilna do Olity i dzięki bliskości Puni. Czerwony Dwór - osiedle (lit. gyvenvietė, duża wieś) w rejonie kowieńskim położona na zachód od Kowna u zbiegu rzek Niemna i Niewiaży. 4092 mieszkańców. Siedziba starostwa. We wsi zachowany zamek z XVII wieku i dwór. Datnów – miasteczko na Litwie, na Auksztocie, nad Datnówką, w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim, przy drodze Kiejdany – Szawle. Daugi - miasto na Litwie, położone w okręgu olickim, 20 km od Olity. Daugiele – miasteczko na Litwie, położone w okręgu uciańskim w rejonie uciańskim, siedziba starostwa Daugiele, 19 km na północny wschód od Uciany przy drodze Uciana-Jeziorosy, 351 mieszkańców (2001). Znajduje się tu kościół katolicki z XIX wieku, szkoła podstawowa, poczta, ambulatorium oraz w pobliżu grodzisko o rozmiarach 40 × 30 metrów i wysokości kopca 15-18 metrów. Od 2004 roku miejscowość posiada własny herb i flagę nadane dekretem Prezydenta Republiki Litewskiej. Dobejki, miasteczko na Litwie, na Auksztocie, nad Oknistą, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, 17 km na północny wschód od Onikszt, siedziba gminy Dobejki, 452 mieszk. , kościół, szkoła, urząd pocztowy. Domejkowo – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim i w rejonie kowieńskim. Do 1850 własność Jana Kudrewicza, następnie przeszła w ręce Martusewicza. Liczy 4 704 mieszkańców (2001). Posiada gimnazjum założone w latach 20. XX w. Przypisy Dowile lub Dawile – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie kłajpedzkim. Liczy 1 100 mieszkańców (2001). Druskieniki – miasto na Litwie, popularne uzdrowisko położone na brzegu Niemna. Ludność: 16647 mieszkańców, powierzchnia miasta - 22 km². Największe i najnowocześniejsze uzdrowisko na Litwie, jedno z najlepszych uzdrowisk klimatycznych i balneologicznych w Europie. Występują tu liczne źródła mineralne i pokłady borowiny. Znajduje się tu 9 sanatoriów i centrum balneologiczne. Dubinki – miasteczko na Litwie w rejonie malackim, na Pojezierzu Malackim, nad Jeziorem Oświe (Dubińskim), siedziba dyrekcji Oświańskiego Parku Regionalnego, 50 km na północny wschód od Wilna. W XVI i XVII wieku jedna z głównych posiadłości linii kalwińskiej rodu Radziwiłłów. Prawdopodobne miejsce urodzenia Barbary Radziwiłłówny. Dusiaty - miasto na Litwie, położone w okręgu uciańskim, 30 km od Jeziorosów w rejonie jezioroskim. Ejragoła – miasto na Litwie, położone nad brzegiem rzeki Dubissy w okręgu kowieńskim, 31 km od Rosieni. Giełwany – miasteczko na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie szyrwinckim, położone ok. 14 km na południowy wschód od Wieprzy, nad brzegiem rzeki Szyrwinta. Siedziba starostwa Giełwany. Znajduje się tu kościół, szkoła i poczta. Istniał tu zamek obronny pamiętający najazdy szwedzkie i tatarskie. Girtakol – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim i w rejonie rosieńskim. Liczy 997 mieszkańców (2001). Do 1835 własność biskupów żmudzkich. Godlewo - miasto na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, 10 km od Kowna. Gordoma – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szyłokarczemskim nad rzeką Teneńką. Liczy 437 mieszkańców (2001). Gudele – miasteczko na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Mariampol, położone na zachód od Mariampola i ok. 7 km od jeziora Amalwa. Siedziba starostwa Gudele. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Gudele. Ignalino – miasto na Litwie, w okręgu uciańskim, położone w północno-wschodniej części kraju w Auksztocie. W okresie II Rzeczpospolitej w województwie wileńskim, powiecie święciańskim, gminie Daugieliszki. Siedziba samorządu i starostwa, mieszkańców ok. 7500, a w całym starostwie ok. 25 tys. W okolicy miasta utworzony w 1974 r. Auksztocki Park Narodowy (21,100 ha), liczne jeziora (ok. 200, w samym Parku ponad sto) i pierwotne lasy. Iłoki – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szkudzkim przy granicy z Łotwą. Liczy 1 165 mieszkańców (2001). Janów – miasto na Litwie, położone w pobliżu Kowna, siedziba rejonu janowskiego w okręgu kowieńskim, 34,7 tys. mieszkańców (2005). Jaswojnie – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim, nad rzeką Szuszwą. Liczy 1 545 mieszkańców (2001). Jewie – miasto na Litwie, położone w okręgu wileńskim, 14 km od Elektren, nad jez. Jewie (Vievis). Przed II wojną światową Jewie były jedną z gmin, które miały najwyższy współczynnik ludności polskiej na terenie Litwy (77%). Jeziorosy – miasto na Litwie, na Auksztocie, w okręgu uciańskim, siedziba rejonu jezioroskiego, 49 km od Uciany. Jezno – miasto na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, 16 km od Pren w rejonie preńskim. Jurbork - miasto na Litwie, położone w okręgu tauroskim, usytuowane na prawym brzegu rzeki Niemen. Znany był też pod nazwami Jurborg i Jurburg. Kajry – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie szawelskim. Liczy 1158 mieszkańców (2001). Kalwaria – miasto na Litwie, położone w okręgu mariampolskim na Suwalszczyźnie. Położone nad rzeką Szeszupą, liczy 5 044 mieszkańców, znajduje się na trasie projektowanej autostrady Via Baltica. Kaplice – miasteczko na Litwie, w okręgu kowieńskim, w rejonie janowskim, 399 mieszk. , kościół, szkoła, urząd pocztowy. Kibarty – miasto na Litwie, położone w okręgu mariampolskim, 16 km od Wyłkowyszek, przy granicy z obwodem kaliningradzkim, stolica starostwa. Kieturwłoki - miasteczko na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Wyłkowyszki, położone ok. 14 km na zachód od Mariampola, siedziba starostwa Kieturwłoki. Zlokalizowane przy drodze Wyłkowyszki-Kalwaria nad rzeką Szejmeną. Znajduje się tu poczta, kościół parafialny i cmentarz. Za Królestwa Polskiego siedziba wiejskiej gminy Karkliny. Kinty – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szyłokarczemskim nad Zalewem Kurońskim. Liczy 833 mieszkańców (2001). Kławany – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim, w rejonie pokrojskim, 4 km na południowy wschód od stolicy rejonu Pokrojów. Miasteczko liczy 980 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Kławany. Znajduje się tu kościół parafialny, szkoła i poczta. Od 1997 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej. Kołotowo – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim i w rejonie kowieńskim. Liczy 1 367 mieszkańców (2001). Komaje – miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie rakiszeckim. Liczy 681 mieszkańców (2001). Dawna własność Tyzenhausów, Komajewskich (od ok. 1594) i Pietkiewiczów (od 1788). Koniawa − wieś na Litwie, zamieszkana przez 39 ludzi, w rejonie orańskim. Korciany - miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim w rejonie kretynskim, 15 km na wschód od Kretyngi, 2 176 mieszkańców (2004). Siedziba starostwa Korciany. Znajduje się tu kościół parafialny, szkoła, poczta i lotnisko cywilne. Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej miasteczko otrzymało w 1999 herb. Kowarsk - miasto na Litwie, położone w okręgu uciańskim, 15 km od Onikszt w rejonie onikszteckim. Kowno – drugie pod względem liczby mieszkańców miasto Litwy (około 320 tys. mieszkańców w 2011 roku) i największy ośrodek przemysłowy kraju. Położone w środkowej Litwie u zbiegu Niemna i Wilii. Do 1918 Kowno było miastem granicznym, a współczesne lewobrzeżne dzielnice Aleksota i Poniemoń leżały w Królestwie Polskim. W okresie międzywojennym Kowno, od 1920 roku, pełniło rolę stolicy Litwy. W okresie tym liczba mieszkańców wzrosła z 90 tys. do 150 tys. Krakinów – miasteczko na Litwie położone w okręgu poniewieskim w rejonie poniewieskim, na południowy zachód od Poniewieża, 2003 mieszkańców (2001). Siedziba gminy Krakinów, znajduje się tu także kościół, kaplica, gimnazjum, poczta, muzeum i dyrekcja Parku Regionalnego Krakinów (park krajobrazowy). Na wschód od miasteczka znajdują się 3 miejscowości znane z powieści Potop Henryka Sienkiewicza - oddalone o 9 km Mitruny i o 16 km miasteczko Pacunele oraz oddalona o 13 km wieś Wodokty. Krakopol - miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Olita, położone ok. 21 km na północny zachód od Olity i 10 km na północny wschód od Simna, nad rzeką Pierszałką, dopływem Niemenu. Siedziba starostwa Krakopol. Znajduje się tu poczta, kościół i szkoła. Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej od 2007 roku miejscowość posiada własny herb. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Krakopol. Krasna – miasteczko na Litwie, w okręgu olickim, w rejonie łoździejskim, 10 km na zachód od Simna. Siedziba gminy Krasna. Miejscowość położona przy drodze Kalwaria-Olita i przy linii kolejowej łączącej Olitę z Suwałkami w Polsce (stacja kolejowa Krasna). Znajduje się tu poczta, kościół i szkoła. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Krasna. Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej miejscowość od 2002 roku posiada własny herb. Kretynga – miasto (21500 mieszk. ) na Litwie, w pobliżu Połągi. Kronie - miasteczko na Litwie w okręgu kowieńskim w rejonie Koszedary, położone kilka kilometrów na wschód od rzeki Niemen i ok. 20 km. od Koszedarów. Siedziba starostwa Kronie. Przez miejscowość przechodzi droga Rumszyszki-Olita. Znajduje się tu poczta, kościół, cerkiew, szkoła i grodzisko. Miejscowość jest litewskim zabytkiem urbanistyki (sieć ulic i rynek). Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej miejscowość od 2007 roku posiada herb. Kruki – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie janiskim, w pobliżu granicy z Łotwą. Liczy 602 mieszkańców (2001). Krupie – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie okmiańskim. Liczy 614 mieszkańców (2001). Kryklany – miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim. Liczy 290 mieszkańców (2001). Kule – miasteczko na Litwie, położone w okręgu telszańskim, w rejonie płungiańskim, 19 km na południowy zachód od Płungian. Miasteczko liczy 704 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Kule. Znajduje się tu kościół, szkoła, biblioteka, ośrodek kultury i poczta. Od 2008 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej. Kulwa – wieś na Litwie, położona w okręgu kowieńskim w rejonie janowskim, siedziba gminy Kulwa. Miejscowość zamieszkana przez 405 mieszkańców (2001). We wsi urodził się i zmarł Abraham Kulwieć, teolog i nauczyciel, który przełożył na język litewski katechizm luterański. Ród Kulwieciów wywodzi swoje nazwisko od tej miejscowości. We wsi znajduje się kościół z 1650 roku, wielokrotnie przebudowany. Kurkle, miasteczko na Litwie, na Aukstocie, nad Wiryntą, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, 15 km na południe od Onikszt, siedziba gminy Kurkle, 474 mieszk. , kościół, szkoła, urząd pocztowy. Lacków - miasteczko na Litwie, położone w okręgu telszańskim, w rejonie możejskim, 12 km na północny zachód od Możejek przy granicy z Łotwą. Miasteczko liczy 235 mieszkańców (2001). Znajduje się tu kościół, biblioteka i filia szkoły w Możejkach. Od 2008 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej. Lale – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie kielmskim. Liczy 544 mieszkańców (2001). Landwarów – miasto na Litwie, w obwodzie wileńskim (odległość do Wilna – 18 km), rejonie trockim (do Trok – 9 km). Prawa miejskie Landwarów otrzymał w 1949, herb w 2001. Obecnie najludniejsze miasto w rejonie trockim. Lejpuny – miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Druskieniki, położone ok. 12 km na północny zachód od Druskienik, nad rzeką Poserejką, dopływem Niemna. Siedziba starostwa Lejpuny. Znajduje się tu poczta, kościół, szkoła, muzeum i park krajobrazowy przy dworze z XVIII/XIX wieku. Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej od 2000 roku miejscowość posiada własny herb. Lenkimy – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szkudzkim przy granicy z Łotwą. Liczy 779 mieszkańców (2001). Ligumy – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie pokrojskim, nad rzeką Kroją. Liczy 664 mieszkańców (2001). Linków - miasto na Litwie, położone w okręgu szawelskim, 18 km od Pokrojów, w rejonie pokrojskim. Ludwinów - miasteczko na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Mariampol, położone nad rzeką Szeszupą, ok. 10 km na południe od Mariampola. Siedziba starostwa Ludwinów. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Ludwinów. Znajduje się tu kościół, poczta, cmentarz, w okresie międzywojennym istniała tu synagoga. Nazwa pochodzi od założyciela miasteczka Ludwika Konstantego Pocieja. Łabonary – najmniejsze miasteczko na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim. Siedziba gminy Łabonary i dyrekcji Łabonarskiego Parku Regionalnego. Miejscowość położona przy drodze Malaty-Ignalino. Znajduje się tu kościół i niewielka poczta. Ławkosody – miasteczko na Litwie, położone w okręgu telszańskim i w rejonie telszańskim. Liczy 177 mieszkańców (2001). Ławkowo, także Ławków - miasteczko na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie szyłelskim, 16 km na południowy wschód od Twer, 998 mieszkańców (2001). Siedziba gminy Ławkowo. Znajduje się tu kościół, poczta, szkoła i stacja meteorologiczna. Miasteczko znajduje się na skrzyżowaniu dróg Worny-Szweksznie, Kołtyniany-Twery i do Retowa. Łoździeje – miasto na Litwie, na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Kirsną, w okręgu olickim, siedziba rejonie łoździejskim. Nazwa miasta wywodzi się od rzeki Lazda (dzisiejszej Raišupis). Marcinkańce - wieś w okręgu olickim na Litwie, położona na południowy wschód od Merecza. Za II RP siedziba wiejskiej gminy Marcinkańce. Marcinkańce są siedzibą dyrekcji Dzukijskiego Parku Narodowego. Matuzy − wieś na Litwie, zamieszkana przez 1312 ludzi, w rejonie orańskim, 11 km na północny-wschód od Oran. Miedniki Królewskie – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim, siedziba gminy Miedniki, na drodze Wilno – Mińsk, przy granicy z Białorusią. W sąsiedztwie miejscowości znajdują się 2 z najwyższych wzgórz na Litwie – Józefowa Góra (lit. Juozapinės kalnas) o wysokości 292,7 m i Wysoka Góra (lit. Aukštàsis kálnas) 293,84 m Migańce – wieś na Litwie, w okręgu poniewieskim, w rejonie kupiszeckim. W 1759 w Migańcach urodził się Wawrzyniec Gucewicz. Muśniki – miasteczko na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie szyrwinckim, położone ok. 12 km na południowy zachód od Szyrwint i 7 km na północ od Kiernowa, nad rzeką Mussą. Siedziba gminy Muśniki. Znajduje się tu kościół, szkoła i poczta. Nerynga – miasto na Litwie, położone na Mierzei Kurońskiej. Nerynga składa się z 4 dawniej rybackich, a obecnie turystycznych wsi położonych na mierzei: Juodkrantė, Preili, Pervalki i Nidy. Połączenie nastąpiło w 1961. Miasto rozciąga się wzdłuż mierzei na 50 km. 8 lipca 1626(?) pod Neryngą (Noringa) wylądowało 6 tysięcy żołnierzy króla Szwecji Gustawa Adolfa. Nida (wówczas w granicach Niemiec) około 1900 stała się modnym kurortem, który przyciągał malarzy i poetów, szczególnie z Królewca. Nidoki - miasteczko na Litwie w okręgu wileńskim w rejonie Wiłkomierz, położone 15 km na wschód Wiłkomierza, nad rzeką Świętą. Siedziba starostwa Nidoki. Znajduje się tu poczta, kościół, szkoła i ruiny dworu. Niemonajcie - miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Olita, położone ok. 18 km na południe od Olity, nad rzeką Niemen. Siedziba starostwa Niemonajcie. Znajduje się tu poczta, kościół i szkoła. Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej od 1999 roku posiada własny herb. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Raudań. Nowa Wilejka − lewobrzeżna dzielnica administracyjna Wilna, do 1957 miasto, do 1945 w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wileńsko-trockim. Nowa Wilejka leży nad Wilejką, we wschodniej części Wilna. Nowy Świat (lit. Naujininkų seniūnija, Naujininkai) – lewobrzeżna dzielnica administracyjna Wilna. W południowej części dzielnicy znajduje się port lotniczy Wilno. Okręg kowieński – jeden z dziesięciu okręgów Litwy, położony w środkowej części kraju. Stolicą okręgu jest miasto Kowno. Powierzchnia okręgu wynosi 8089 km², zamieszkany jest przez 612 532 osoby, a gęstość zaludnienia wynosi 75,7 osób/km². Polacy stanowią 0,74% ludności okręgu. Okręg olicki – jeden z dziesięciu okręgów Litwy, położony w południowej części kraju przy granicy z Polską i Białorusią. Stolicą okręgu jest miasto Olita. Powierzchnia: 5425 km² Ludność: 158 571 osób Gęstość zaludnienia: 29,3 osób/km² Okręg uciański – jeden z dziesięciu okręgów Litwy ze stolicą w Ucianie, położony we wschodniej części kraju. Zajmuje powierzchnię 7201 km² i liczy 150 598 mieszkańców, gęstość zaludnienia wynosi 20,9 osób/km². Okręg wileński – jeden z dziesięciu okręgów Litwy, położony we wschodniej części kraju przy granicy z Białorusią. Stolicą jest Wilno. Okręg zajmuje powierzchnię 9 731 km² i liczy 810 651 mieszkańców, gęstość zaludnienia wynosi 83,3 osób/km. Litwini nie używają określenia Wileńszczyzna. Ziemię, które im przypadły kosztem Polski w wyniku pojałtańskiej zmianie granic określają Litwą Wschodnią (lit. Rytų Lietuva). Olita – szóste co do wielkości (70 tys. mieszkańców w 2005) miasto Litwy, położone nad Niemnem, siedziba okręgu olickiego. Olkieniki – miasteczko w południowo-wschodniej Litwie w rejonie orańskim nad Mereczanką, 238 mieszkańców (2001). Owanta (lit. Alunta, także Alanta) - miasteczko położone na Litwie, okręg uciański, Rejon malacki, ok. 460 mieszkańców (2001). Pernarowo – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim. Liczy 299 mieszkańców (2001). Pikiele - miasteczko na Litwie, położone w okręgu telszańskim, w rejonie możejskim, w starostwie Żydyki, 14 km na północny wschód od Żydyk, przy granicy z Łotwą nad dopływem rzeki Windawy. Miasteczko liczy 520 mieszkańców (2001). Znajduje się tu kościół, szkoła, biblioteka, poczta i pomnik Witolda. Pliki – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie kłajpedzkim. Liczy 607 mieszkańców (2001). Płótele, także Płotele – miasteczko na Litwie, położone w okręgu telszańskim, w rejonie płungiańskim, 20 km na północ od Płungian, nad jeziorem o tej samej nazwie. Miasteczko liczy 1 021 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Płótele. Znajduje się tu kościół, gimnazjum, poczta, klub jachtowy, dyrekcja Żmudzkiego Parku Narodowego i zespół pałacowo-parkowy założony przez Ogińskich. Od 2003 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej. Pogiry – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim. Liczy 523 mieszkańców (2001). Pogromoncie – miasteczko na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie tauroskim, 16 km na północny zachód od Taurogów, 569 mieszkańców (2001). Przez miasteczko przebiega droga Taurogi-Szyłele. Znajduje się tu kościół parafialny katolicki, szkoła, biblioteka i poczta, a także grodzisko o wysokości kopca około 20 metrów i rozmiarach 75 × 40 metrów. Pokojnie – miasteczko na Litwie położone w okręgu kowieńskim w rejonie preńskim w regionie etnograficznym Dzukia, liczące 680 mieszkańców (2001). Siedziba gminy Pokojnie. Miasteczko zlokalizowane jest w pobliżu rzeki Niemen, na południe od Kowna. Znajduje się tu kościół, szkoła i poczta. Od 2004 posiada własny herb nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej. Za Królestwa Polskiego siedziba wiejskiej gminy Pogiermoń. Pokroje (a. Pokrój, lit. Pakruojis) – miasto na Litwie, nad Kroją, w okręgu szawelskim, 36 km od Szawli. Połany – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie radziwiliskim. Liczy 441 mieszkańców (2001). Połąga – miasto w zachodniej Litwie nad Morzem Bałtyckim. Największy i najbardziej znany litewski kurort. Miejskie władze realizują projekt Szlak bursztynowy finansowany przez UE. W dawnym pałacu Tyszkiewiczów znajduje się muzeum bursztynu. Ponary (lit. Panerių seniūnija, Paneriai) – lewobrzeżna dzielnica administracyjna Wilna, położona na zachód od Wilczej Łapy, obejmuje Ponary, Wakę. W dwudziestoleciu międzywojennym Ponary były cichą miejscowością wypoczynkową, obecnie jest to dzielnica Wilna – częściowo zalesiona, o zabudowie willowej, dzieląca się na Ponary Dolne i Górne. Stacja kolejowa. Poniemuń – miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie rakiszeckim, nad Niemenkiem. Liczy 308 mieszkańców (2001). Dawniej własność Komarów. Popiel – miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie birżańskim, nad rzeką Rowieją. Liczy 312 mieszkańców (2001). Poswol (również Pozwoł, Pozwol, lit. Pasvalys) - miasto na Litwie w okręgu poniewieskim, założone Liczba ludności wynosi około 8700 mieszkańców, powierzchnia 129 tys. ha, a ludność całego okręgu 34 900 ludzi. Kościół katolicki, eklektyczny, zbudowany w 1787, powiększony w 1886. Pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Obok znajduje się dzwonnica z 1907. Preny – miasto na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, 39 km od Kowna, 40 km od Mariampola. Przełaje, miasteczko na Litwie, w rejonie orańskim. Położone jest nad rzeką Mereczanką. Obecnie miasto zamieszkuje 700 osób. Rejon kretyngański (lit. Kretingos rajono savivaldybė) - rejon w północno-zachodniej Litwie. Rejon olicki (lit. Alytaus rajono savivaldybė) – rejon w południowej Litwie. Rejon poswolski (lit. Pasvalio rajono savivaldybė) - rejon w północnej Litwie. Rejon rosieński (lit. Raseinių rajono savivaldybė) - rejon w centralnej Litwie. Rejon uciański (lit. Utenos rajono savivaldybė) – rejon we wschodniej Litwie. Według Spisu Ludności z 2001 roku ok. 0,6% (287 osób) populacji rejonu stanowili Polacy. Remigoła – miasto na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, 24 km od Poniewieża, w rejonie poniewieskim. Retów, także Retowo - miasto na Litwie, położone w okręgu telszańskim, 25 km od Płungian (rejon). Retów był stolicą jednego z traktów Księstwa Żmudzkiego i razem z okolicznymi dobrami wchodził w skład dóbr stołowych Wielkich Książąt Litewskich. Od końca XVI wieku do początku XVIII wieku dzierżawili je Sapiehowie. Po nich dzierżawcą został Tadeusz Franciszek Ogiński. W 1775 nadano Dobra Retowskie na własność Ksaweremu Ogińskiemu. Rogów - miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie poniewieskim, na południowy zachód od Poniewieża, 1 km w bok od drogi Poniewież-Wiłkomierz. Miasteczko liczy 610 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Rogów. Znajduje się tu kościół, cerkiew, poczta, szkoła i figura św. Floriana z XIX w. Od 2001 roku, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej, miasteczko posiada własny herb. Rosienie – miasto na Litwie, położone w okręgu kowieńskim nad rzeką Hosienką, 76 km od Kowna. Rozalin - miasteczko na Litwie w okręgu szawelskim, Rejon pokrojski, koło Szawel. W miasteczku znajduje się kościół katolicki pw. Najświętszej Marii Panny ufundowany przez starostę pojeziorskiego Adama Drobisza i żonę Rozalię w 1794 roku oraz cmentarz z drewnianą kaplicą z przełomu XVIII i XIX wieku. Rukłe – miasteczko na Litwie, w okręgu kowieńskim, w rejonie janowskim, siedziba gminy Rukłe, kościół, szkoła, urząd pocztowy. Rykonty – wieś na Litwie, położona w okręgu wileńskim w rejonie trockim, w gminie Landwarów, 7 km na północny zachód od Landwarowa i kilka kilometrów na zachód od Wilna, 412 mieszkańców (2001). Przez miejscowość przebiega autostrada Kowno-Wilno oraz przepływa rzeka Wilia. Znajduje się tu kościół katolicki z XVI wieku, szkoła, poczta, stacja kolejowa. Miejscowość wymieniana w Wojnie i pokoju Lwa Tołstoja, w czasie buntu Żeligowskiego jedna z rubieży obronnych Wojsk Litwy Środkowej. Sałanty – miasto na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim, 31 km od Kretyngi. Sereje - miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Łoździejskim, położone ok. 20 km od Łoździej. Przed 1914 r. mieszkało tam 4 tys. mieszkańców, z tego 3 tys. Żydów. W 2001 r. liczba ludności wynosiła 983 osoby. Siedziba starostwa Sereje. Siady – miasto w rejonie możejskim, 24 km na południowy wschód od Możejek. 1260 mieszkańców. Siedziba starostwa. Przez miasto płynie Warduwa, a na południowym obrzeżu miasta znajduje się Jezioro Sedskie. Istnieją też dwa kościoły: pw. Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny i pw. Św. Jana Nepomucena. Siesiki - miasteczko na Litwie w okręgu wileńskim w rejonie Wiłkomierz, położone ok. 22 km na północny zachód od Wiłkomierza, nad jeziorem Siesiki. Siedziba starostwa Siesiki. Znajduje się tu m. in. poczta, kościół, szkoła i ruiny zamku w Siesikach. Simno - miasto na Litwie, położone w okręgu olickim, 23 km od Olity. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Simno. Miejscowe dobra w XVI w. należały do Zabrzezińskich. W 1520 r. Jan Zabrzeziński ufundował renesansowy kościół o charakterze obronnym w kształcie bazyliki. Cenne wyposażenie wnętrza, w bocznym ołtarzu obraz Matki Boskiej uważany za cudowny. Skajzgiry – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie janiskim, w pobliżu granicy z Łotwą. Liczy 964 mieszkańców (2001). Skiemiany, miasteczko na Litwie, na Auksztocie, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, 17 km na południowy wschód od Onikszt, siedziba gminy Skiemiany, 92 mieszk. , kościół, szkoła, urząd pocztowy. Smilgie - miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie poniewieskim, 25 km na północny zachód od Poniewieża. Miasteczko liczy 652 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Smilgie. Znajduje się tu kościół parafialny, szkoła, poczta i muzeum etnograficzne. Od 2008 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej. Smolniki – miasto na Litwie, położone w okręgu tauroskim, 12 km od Jurborku w rejonie jurborskim. Sołomieść – miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie kupiszeckim. Liczy 300 mieszkańców (2001). Soły – miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie rakiszeckim. Liczy 228 mieszkańców (2001). Dawna rezydencja Radziwiłłów, Morykonich, Tyzenhausów i hr. Przeździeckiej. Sosnowo - miasteczko na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Mariampol, położone przy drodze Mariampol-Kowno, ok. 12 km na północny wschód od Mariampola, siedziba starostwa Sosnowo. Od 2005 roku miasteczko posiada własny herb. Miejscowość położona nad rzeką Sosną, dopływem Szeszupy, skąd też wzięła się jej nazwa. Znajduje się tu kościół i biblioteka. Staki – miasteczko na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie jurborskim w starostwie Raudany, 18 km na północny wschód od Wielony, 241 mieszkańców (2001). Znajduje się tu kościół katolicki z XIX wieku z dzwonnicą, szkoła i poczta. Stare Troki – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie trockim, siedziba gminy Stare Troki, do 1945 w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wileńsko-trockim, w gminie Podbrzezie. Stare Troki leżą na Pojezierzu Wileńskim, na południowy wschód od Troków. Przez wieś przebiega linia kolejowa Warszawa–Wilno. Subortowicze, wieś na Litwie, w okręgu olickim, w rejonie orańskim, w starostwie Merecz, 5 km na północ od Merecza, 75 mieszk.. Od 1775 Subortowicze były gniazdem rodowym Karłowiczów. W Subortowiczach urodzili się Jan Aleksander Karłowicz - polski etnograf, muzykolog, językoznawca i folklorysta, oraz Vincas Krėvė-Mickevičius - litewski pisarz i filolog. Sudejki – miasteczko na Litwie, położone w okręgu uciańskim w rejonie uciańskim, siedziba starostwa Sudejki, 11 km na północny wschód od Uciany, 407 mieszkańców (2001). Znajduje się tu kościół katolicki z pocz. XIX wieku, szkoła podstawowa, poczta, ośrodek kultury i kemping. Od 2002 roku miejscowość posiada własny herb nadany dekretem Prezydenta Republiki Litewskiej. Surdegi, miasteczko na Litwie, na Auksztocie, nad Woszoką, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w gminie Traszkuny, 10 km na północny zachód od Traszkun i 28 km od Onikszt, 244 mieszk. , stacja kolei wąskotorowej (1,5 km), kościół, szkoła, urząd pocztowy. W miejscowości między XVI w. a rokiem 1917 funkcjonował prawosławny monaster Św. Ducha, ośrodek kultu uważanej za cudowną Surdegskiej Ikony Matki Bożej. Przypisy Syntowty - miasteczko na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki, położone ok. 9 km na południe od Szaków, siedziba starostwa Syntowty. Zlokalizowane przy drodze Władysławów-Szaki. Znajduje się tu poczta, kościół parafialny, szkoła i muzeum litewskiego poety Pranasa Vaičaitisa. Wieś wzmiankowana w XVI wieku, od 1736 roku para miejskie. Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej od 2001 roku posiada własny herb. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Syntowty. Szczodrobów lub Szczodrobowo/Szczedrobowo – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie radziwiliskim. Liczy 610 mieszkańców (2001). Szkudy – miasto na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim, 80 km od Kłajpedy i 2 km od granicy z Łotwą. Historia Za zgodą króla Polski Zygmunta Augusta, Jan Hieronimowicz Chodkiewicz lokował miasto w XVI wieku. W czasie potopu szwedzkiego 18 maja 1658 roku rotmistrz husarski Samuel Komorowski stoczył pod miastem nierozstrzygniętą bitwę z armią feldmarszałka Roberta Douglasa, który został zmuszony do rezygnacji z ataku na Żmudź. Tauroginy – miasteczko na Litwie, położone w okręgu uciańskim w rejonie uciańskim, siedziba starostwa Tauroginy, 17 km na południowy wschód od Uciany w Auksztockim Parku Narodowym, 351 mieszkańców (2001). Znajduje się tu kościół katolicki, szkoła podstawowa, muzeum i poczta. Od 2001 roku miejscowość posiada własny herb nadany dekretem Prezydenta Republiki Litewskiej. Tenenie – miasteczko na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie szyłelskim, 22 km na zachód od Taurogów, 369 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Tenenie. Znajduje się tu barokowy kościół katolicki, szkoła i poczta. Troki, miasto na Litwie, w okręgu wileńskim, na Pojezierzu Wileńskim, położone na półwyspie między jeziorami Galwe na północy, Tataryszki na zachodzie, Łuka na wschodzie i Giełusz na południu. Siedziba rejonu trockiego. Ośrodek turystyczny. Miasteczko położone 28 km od Wilna. Były miastem królewskim Wielkiego Księstwa Litewskiego I Rzeczypospolitej. Troupie, miasteczko na Litwie, na Auksztocie, nad Niewiażą, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, 11 km na południowy zachód od Traszkun i ok. 25 km na zachód od Onikszt, siedziba gminy Troupie, 229 mieszk. , kościół, szkoła, urząd pocztowy. Trusków – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim i w rejonie kiejdańskim, nad rzeką Linkówką. Liczy 137 mieszkańców (2001). Turmont – miasteczko na Litwie, położone w okręgu uciańskim w rejonie jezioroskim, siedziba starostwa Turmont, 17 km na wschód od Jeziorosów, 397 mieszkańców (2001). Znajduje się tu kościół katolicki (kaplica) z pocz. XX wieku, cerkiew z 1933 roku, szkoła podstawowa, poczta i stacja kolejowa. Twery - miasteczko na Litwie, położone w okręgu telszańskim, w rejonie retowskim, 17 km na wschód od Retowa. Miasteczko liczy 680 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Twery. Znajduje się tu kościół, szkoła, biblioteka, ośrodek kultury, informacja turystyczna i poczta. Od 2008 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej. Tyrolki – miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie radziwilskim. Liczy 412 mieszkańców (2001). Uciana – miasto w północno-wschodniej Litwie. 34 tys. mieszkańców. Miasto znane jest z produkcji piwa Utenos. Upina – miasteczko na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie szyłelskim, 21 km na wschód od Szyłeli, 409 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Upina. Znajduje się tu kościół katolicki, szkoła, poczta i muzeum. Od 2009 miasteczko posiada własny herb nadany dekretem Prezydenta Republiki Litewskiej. Urdomin − miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Łoździeje, w starostwie Szestoki, położone ok. 7 km na północny zachód od Łoździei. Przez miejscowość przechodzi droga Łoździeje-Mariampol. Znajduje się tu poczta, kościół, cerkiew, szkoła, cmentarz, grodzisko i ruiny dworu z XVIII wieku. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Urdomin. W okresie międzywojennym siedziba gminy Urdomin. Warnupiany − wieś w rejonie mariopolskim na Litwie położona około 6 km. od Dakuszy. Na południu od miejscowości rozpoczynają się prowadzące do jeziora Żuwinty bagna. Wejwery – miasteczko na Litwie położone w okręgu kowieńskim w rejonie preńskim na Suwalszczyźnie, liczące 1 100 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Wejwery. Miasteczko zlokalizowane jest przy drodze Mariampol-Kowno, o około 20 km od miasta Kozłowa Ruda. Wenta - miasto na Litwie, położone w okręgu szawelskim, 12 km od Wiekszni, w rejonie okmiańskim. Widzieniańce − wieś na Litwie, zamieszkana przez 413 ludzi, w rejonie orańskim, pomiędzy Ejszyszkami i Oranami. Wiejsieje – miasto na Litwie, w okręgu olickim, w rejonie łoździejskim. Wiejsieje położone są na Pojezierzu Suwalskim, na półwyspie nad jeziorem Hańcza, na południe od jeziora Wiernieje. Nazwa miasta pochodzi od jeziora Wiejsieje położonego 6 km na południowy zachód od miasta. Wielona – miasteczko na Litwie, położone nad Niemnem, w rejonie jurborskim. W źródłach historycznych po raz pierwszy wymieniona w 1291 w Chronicon terrae Prussiae Piotra z Dusburga. Na jednym z pobliskich pagórków pochowany został wielki książę litewski Giedymin. Zakon krzyżacki zbudował tutaj fortecę ryglującą środkowy bieg Niemna. Wieprze - miasteczko na Litwie, położone w okręgu wileńskim, w rejonie wiłkomierskim, usytuowane na południowy zachód od Wiłkomierza, mające około 1000 mieszkańców. Wierzbołów (lit. Virbalis, pierwotnie Nowa Wola) - miasto na Litwie, położone w okręgu mariampolskim, 12 km od Wyłkowyszek. Wilki, także Wilkija, Wilkiszki - miasto na Litwie, położone w okręgu kowieńskim w rejonie kowieńskim, 25 km od Kowna, przy autostradzie Kowno - Jurbork (25 km na północny zachód od Kowna), na prawym brzegu Niemna. Zabytek urbanistyki, swoiste miasto wzgórz. Wilkija posiada status gminy, jednocześnie stanowi centrum okolicznych starostw. W mieście wznosi się neogotycki kościół pw. Św. Jerzego (od 1908 r. Wilno – stolica Litwy, do 1795 stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, od 1920 do 1922 jako stolica Litwy Środkowej, w latach 1922–1939 w granicach II RP, na Pojezierzu Wileńskim, nad Wilią, u ujścia Wilejki. Liczba ludności miasta w 2010 r. wyniosła 560 200 mieszkańców, wraz z aglomeracją ok. 1 mln. Wisaginia - (lit. Visaginas, w latach 1975–1992 Sniečkus) – miasto na Litwie, w powiecie Uciana, w północno-wschodniej części kraju, tuż przy granicy z Białorusią (ok. 1 km) i Łotwą (ok. 15 km). Centrum administracyjne rejonu wisagińskiego. Ludność (2001): ok. 29,5 tys. osób, z czego Litwini stanowili niespełna 16%, a Rosjanie ponad 55%. Władysławów, także Nowe Miasto – miasto na Litwie położone w okręgu mariampolskim, 25 km od Szaków i 19 km od Wyłkowyszek. Wobolniki - miasto na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, 26 km od Birży w rejonie birżańskim. Kościół katolicki, klasycystyczny, pw. Wniebowzięcia NMP. Wybudowany w 1814 r. w miejsce starszego kościoła, przebudowany w 1880 r. W ogrodzeniu dzwonnica z 1805 r. oraz 14 kaplic ze stacjami Męki Pańskiej. Wodakle - miasteczko na Litwie, położone w okręgu poniewieskim w rejonie poniewieskim, 17 km na północny wschód od Pogirów, 651 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Wodakle, znajduje się tu kościół, szkoła i poczta. Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej miasteczko otrzymało w 2008 herb. Wojnuta – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szyłokarczemskim. Liczy 993 mieszkańców (2001). Wornie – miasto na Litwie, jeden z głównych historycznych grodów Żmudzi, położone na Wysoczyźnie Żmudzkiej, nad rzeką Wirwitą (Wornianką) między jeziorami Łukszta i Birżule. Do XV wieku znane pod nazwą Medininkai. W latach 1417–1864 były stolicą biskupstwa żmudzkiego, w latach 1219–1795 uważane były za stolicę Księstwa Żmudzkiego. Zułowo – wieś na Litwie, na Wileńszczyźnie, nad Merą, w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim, przy granicy z Białorusią, do 1939 w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie święciańskim, w gminie Podbrodzie. W 1867 w dworze Zułów znajdującym się koło wsi Zułowo urodził się Józef Piłsudski. Dwór Piłsudskich został zniszczony w 1939. Pokaż na mapie Ogromna kolekcja kamer internetowych z widokiem na rzeki i jeziora z całego świata. Za pomoca kamer możesz przenieść się na deptak prowadzący wzdłuż wybrzeża, pomost przy którym cumują łodzie czy też na piaszczystą plażę. Najpopularniejsze kamery Zakopane - Morskie O... Opole - Turawa - Jez... Dąbrowa Górnicza - J... Koronowo - Rynek, Pi... Zakopane - Morskie O... Maastricht - Maasbou... Nysa - Głębinów - Je... Stegna - Mikoszewo -... Zobacz także: Kamery nad morzem, baseny, porty wodne oraz fontanny. Wszystkie dostępne kamery 1 2 3 4 5 6 7 8 ... 58 59 › Aleksandrów Łódzki Rąbień - Staw wyświetleń: 20 964 ocena: Augustów Bryzgiel, Krusznik - Jezioro Wigry wyświetleń: 51 374 ocena: Mołowiste - Jezioro Serwy wyświetleń: 87 353 ocena: Barlinek Jezioro Barlineckie wyświetleń: 8 624 Białystok Dojlidy - Plaża wyświetleń: 86 652 ocena: Reklama Bielawa Jezioro Bielawskie, Góry Sowie wyświetleń: 57 034 ocena: Bolesławiec Staw przy promenadzie wyświetleń: 931 Braniewo Stara Pasłęka - Most wyświetleń: 18 144 Brwinów Wake Family Brwinów wyświetleń: 10 944 Wake Family Brwinów - Pomost wyświetleń: 8 974 Bydgoszcz Przystań Bydgostia wyświetleń: 50 609 ocena: Cedry Wielkie Marina Błotnik, wał Leszkowy i wał Kiezmark wyświetleń: 33 164 ocena: Chełm Śląski Zalew Dziećkowice wyświetleń: 271 Chojnice Charzykowy - Jezioro Charzykowskie - Chojnicki Klub Żeglarski wyświetleń: 19 108 ocena: Choszczno Plaża miejska wyświetleń: 25 858 ocena: Czaplinek Rynek, Jezioro Drawsko wyświetleń: 73 513 ocena: Częstochowa Jezioro Porajskie wyświetleń: 48 336 ocena: Darłowo Cisowo - Panorama wyświetleń: 71 858 ocena: Dąbki - Jezioro Bukowo wyświetleń: 21 587 Dąbrowa Górnicza Jezioro Pogoria III wyświetleń: 97 236 ocena: Jezioro Pogoria III wyświetleń: 263 935 ocena: Dobczyce Jezioro Dobczyckie wyświetleń: 19 596 Dolsk Jezioro Dolskie Wielkie - Plaża wyświetleń: 60 297 ocena: Reklama Ełk Jezioro Ełckie wyświetleń: 37 883 ocena: Gdańsk Długie Pobrzeże wyświetleń: 26 484 ocena: 1 2 3 4 5 6 7 8 ... 58 59 › Pokaż na mapie Zobacz także: Kamery nad morzem, baseny, porty wodne oraz fontanny. ‹ 1 2 ... 51 52 53 54 55 56 57 58 59 Nowa Zelandia Taupō - Jezioro Taupo wyświetleń: 1 850 Taupō - Suncourt Hotel wyświetleń: 553 Turangi - The Tongariro River wyświetleń: 7 333 Wanaka wyświetleń: 14 862 Wānaka - Jezioro Wānaka wyświetleń: 656 Reklama Queensland Duranbah - Rzeka Tweed wyświetleń: 21 962 ocena: Sydney Sydney Harbour Bridge, Opera House wyświetleń: 27 249 ocena: Tasmania Bronte Lagoon - Tailers Bay wyświetleń: 5 987 Cressy - Brumby’s Creek wyświetleń: 5 264 Lake Burbury wyświetleń: 5 490 Little Pine Lagoon wyświetleń: 4 952 Miena - Great Lake wyświetleń: 11 845 Penstock Lagoon wyświetleń: 5 623 Wiktoria Merimbula - Boggy Creek wyświetleń: 4 442 ‹ 1 2 ... 51 52 53 54 55 56 57 58 59

mapa jezior i rzek świata